qoyma — 1. «Qoymaq»dan f. is. 2. sif. Əslində olmayıb sonradan qoyulmuş; süni. Qoyma diş. – Qoyma xaldan xal olmaz. (Ata. sözü) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoyma — (Biləsuvar, Cəlilabad, Masallı, Yardımlı) tir. – Bizim eyvanda dörd qoyma var (Yardımlı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
səsəqoyma — is. Bir məsələnin, ya bir namizədin məqbul olub olmadığını səsvermə yolu ilə müəyyən etmə. Səsəqoymanın nəticəsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
buğarsax — I (Gədəbəy, Qarakilsə, Qazax) buğa. – Qoyma! Qoyma! Buğarsax qırdı qaşdı (Qazax); – Buğarsax gəlip alaçığı dağıtdı (Qarakilsə) II (Gədəbəy) qaramalın buğaya gəldiyi yer. – Malı buğarsağa sarı haylə:n kimdi? – Mal buğarsağae:dif daη üzünnən III… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təməsxür — ə. 9. məsxərəyə qoyma, lağa qoyma, istehza etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənqit — ə. 1) hərflərə nöqtə qoyma; nöqtələmə; 2) durğu işarəsini qoyma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vəz’ — ə. 1)vəziyyət; 2) qoyma; 3) aid etmə; 4) icad, təsis; 5) verilmə, vergi; 6) biçim, tərz. Vəz’i həml «yükünü qoyma» doğma, doğuş, hamiləlikdən qurtarma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
diaqnustika — <yun.> Tibbin, xəstəliklərin əlamətlərindən, diaqnoz qoyma üsul və prinsiplərindən bəhs edən şöbəsi. // Diaqnozu müəyyən etmə, diaqnoz qoyma (qoyulma). . . Rentgen şüaları fotoqrafiyada və bəzi xəstəliklərin diaqnostikasında tətbiq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
didar — is. <fars.> klas. 1. Görünüş, üz, sifət, zahiri sima. Doymaq olmaz didarından bir zaman; Tamaşası, qaşı qabağı şirin. M. P. V.. Xandostu, amandı, qoyma gəldi! Didarı yamandı, qoyma, gəldi! M. Ə. S.. // Üz, çöhrə; gözlər (çox zaman gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kirdar — is. <fars.> 1. İş, əməl, hərəkət. Ey Vidadi, gərdişi dövrani kəcrəftarə bax; Ruzigarə qıl tamaşa, karə bax, kirdarə bax. M. P. V.. Xandostu! Amandı, qoyma gəldi; Kirdarı yamandı, qoyma gəldi! M. Ə. S.. Kirdardan düşmək – artıq heç bir işə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
